الزامات این استاندارد، همچنین میتواند به عنوان بهترین الگوی عمل حسابداری کمکهای بلاعوض و سایر اشکال کمک دریافتی از منابع غیر دولتی مورد استفاده قرار گیرد.
دامنه کاربرد این استاندارد، باید برای حسابداری مخارج تأمین مالی بکار گرفته شود. لازم به ذکر است که مخارج واقعی یا انتسابی به حقوق صاحبان سرمایه، در این استاندارد مطرح نمیشود.
ملزم کردن واحدهای تجاری به انعکاس مشخص و بارز برخی عناصر عملکرد مالی است تا به درک استفادهکنندگان صورتهای مالی از عملکرد مالی واحد تجاری طی یک دوره کمک کند و مبنایی جهت ارزیابی عملکرد مالی و جریانهای نقدی آتی برای آنها فراهم آورد.
این استاندارد باید توسط کلیه واحدهای تجاری برای حسابداری ذخایر، بدهیهای احتمالی و داراییهای احتمالی، به استثنای موارد زیر، بکار رود: الف. قراردادهایی که به موجب آن هیچ یک از طرفین به تعهدات خود عمل نکردهاند یا هر دو طرف طبق قرارداد بخشی از تعهداتشان را متناسبا انجام داده اند، مگر در مواردی که قرارداد زیانبار باشد، و ب. آنچه که مشمول سایر استانداردهای حسابداری است.
برخی معتقدند برای این که حســابداران بتوانند اشــتباهات را سریعتر پیدا کنند، می توانند از چند تکنیک استفاده نمایند. در اینجا به دو نمونه از این تکنیکها اشــاره میشــود.
هدف این استاندارد تجویز نحوه حسابداری درآمدها و هزینههای مرتبط با پیمانهای بلند مدت در صورتهای مالی پیمانکار است
نتیجه و خلاصۀ تمام عملیات حسابداری در پایان هر دوره مالی درقالب صورتهای مالی اساسی ارائه میشود.
این استاندارد باید برای گزارشگری مالی رویدادهای بعد از تاریخ ترازنامه بکار گرفته شود.
حسابها به ترتیبی که در صورتهای مالی انعکاس مییابند شــماره گذاری میشوند. یعنی ابتدا داراییها، ســپس بدهیها و سرمایه و در نهایت درآمدها و هزینهها آورده میشوند.
ورود پول یا دارایی یا ایجاد طلب بابت ارائه خدمات یا فروش کالا را "درآمد" می گویند.