ذی‌نفعان یا استفاده کنندگان از اطلاعات حسابداری کسانی هستند که برای تصمیم‌گیری و قضاوت آگاهانه علاقه مندند، گزارش های حسابداری را دریافت کنند و مورد استفاده قرار دهند.

استفاده کنندگان از اطلاعات حسابداری، طیف وسیعی را تشکیل می دهند و بهطور کلی آنها را میتوان به دو دستۀ استفاده کنندگان درون سازمانی و استفاده کنندگان برون سازمانی، تقسیم نمود.

استفاده کنندگان درون سازمانی

استفاده کنندگان درون سازمانی شامل مدیران اجرایی است که اطلاعات حسابداری را برای برنامه ریزی، کنترل، هماهنگی و تصمیم گیری های لازم درباره عملیات مؤسسه، مورد استفاده قرار میدهند. با بزرگ شدن مؤسسات، نظارت مستقیم مدیران بر فعالیت زیر مجموعه های سازمانی، مشکل و حتی غیرممکن گردیده است. از این رو مدیران ناچار هستند به منظور ارزیابی نتایج عملیات و وضعیت مالی به گزارش های مالی اتکا نمایند. گزارش هایی که استفاده کنندگان یا تصمیم گیرندگان درون سازمانی مورد استفاده قرار می دهند، معمولاً تفصیلی و دربرگیرنده جزئیات مسائل میباشد. این گزارش ها به طور معمول، محصول سیستم های حسابداری بهای تمام شده و حسابداری مدیریت است.

استفاده کنندگان برون سازمانی

استفاده کنندگان برون سازمانی شامل طیف گسترده ای است که از جملۀ آنها میتوان سهامداران، سرمایه گذاران بالقوه، بستانکاران، بانکها و مؤسسات اعتباری، تحلیلگران مالی و اقتصادی، اتحادیه های کارگری و مراجع مالی و اقتصادی دولتی را نام برد. هر کدام از تصمیم گیرندگان برون سازمانی، اطلاعات حسابداری را برای مقاصد خاصی مورد استفاده قرار میدهند. نیازهای اطلاعاتی این دسته را گزارش های برون سازمانی که توسط سیستم حسابداری مالی تهیه میشود، تأمین مینماید.

از آنجا که این دسته از استفاده کنندگان به اطلاعات حسابداری دسترسی مستقیم ندارند، نهادهای قانونی و انجمن های حرفۀ حسابداری جهت حمایت از منافع آنها، ضوابط و مقررات حسابداری مالی را با دقت فراوان وضع می نمایند. این ضوابط و مقررات معمولاً در قالب استانداردهای حسابداری و سایر قوانین و مقررات مالی ارائه میگردد.